startpagina

Over mij

Mijn foto
Vrouw van manlief, Steven. Mama van 2 hevige kids. Inias, 5jaar(sept 2006) en Ilena (april 2010). Zus van creatieve broer. Schoonzus van ruimtevisser. Tante van 4 kids. Georganiseerd, lijstmakend,ordelijk,onzeker stresskieken. Creatief met fimo en sinds kort met naaien. Bouwperikelen, kinderen en nog zo veel meer.

dinsdag 28 juni 2011

Sarah Kay in fimo

Voor Inias had ik al een naambordje gemaakt in fimo. Nu was het Ilena haar beurt.
Ik zie heel graag Sarah Kay. Ik vind dat zo liefelijk en onschuldig maar toch met wat punch.
Ik vind het zelf wel heel mooi geworden en ben er eigenlijk wel wat trots op.



Ben niet zo tevreden over het gezichtje. Maar het was de 1ste keer. Blijven oefenen.

zondag 26 juni 2011

Gezellig wandelen met de kids



Dit gebeurt er met de dochter als de zoon het driewielertje duwt. En hij haar ineens vooruit duwt en loslaat.(wat al vaak gezegd werd dat het niet mocht) Dan valt ze patat op haar gezicht. Met als gevolg veel gekrijs van dochter, zoon en de mama. De 1ste omdat ze pijn heeft en de 2 laatste uit kwaadheid.

zaterdag 18 juni 2011

Een dag om nooit te vergeten

Jammer genoeg niet in de goede zin.
Het begon allemaal een paar dagen geleden.  Inias (4jaar en 9mnd) vertelde ons dat hij -als wij sliepen- naar beneden zou gaan en hij naar zijn vriendjes zou gaan. Op onze vragen wat als het donker is of regent of... had hij wel altijd een antwoord klaar.
We gingen er van uit dat hij een grapje maakte. Dus we zeiden dan maar vergeet je jas niet en zie dat je op tijd terug bent voor school.

Ik had er niet meer zo bij stil gestaan. Tot deze namiddag.
Ineens vroeg hij waar zijn zaklamp was en waar hij die het beste kon steken. Ik dacht dat hij nog steeds een grapje maakte en zei dat hij zijn boekentas maar moest nemen. Hij deed er drinken en koekjes in. Hij ging nog eens naar het wc, deed zijn schoenen en jas aan. Ik ging er vanuit dat hij zich wel ergens in de tuin zou gaan verstoppen om zijn koekjes op te eten.
Ik deed de poort dicht. Je weet toch maar nooit.

Ondertussen was ik even op de pc bezig. Maar vond het toch verdacht stil.
Ik dus naar buiten gaan zoeken. Maar geen Inias. Nog eens goed gekeken. Toen zag ik dat de poort open was maar op straat zag ik niets.
Toch maar boven gaan kijken. Je weet nooit bij Inias. Hij verstopt zich graag.
Maar nog steeds geen Inias.
Ik was net aan't bedenken wat ik ging doen want Ilena lag boven te slapen. De buren dacht ik.
Ineens komt hij binnen en zie ik een vrouw op de oprit staan.
Die had Inias gezien op het einde van de straat. Hij had tegen haar gezegd dat hij naar school en vriendjes ging en dat het mocht van mama. Zij kende Inias niet, ze waren hier pas komen wonen.

Gelukkig is alles goed afgelopen. Wat er dan door je heen gaat: onder een auto, ontvoert, gevallen,.......
Ik kan je verzekeren dat ik er echt niet goed van was. Nu nog steeds niet. En dat ik me een ontzettend slechte mama voelde omdat ik het als een grapje zag. Nu dus niet meer.

Dus als iemand ooit een jongetje ziet met een groene jas en een boekentas van Cars. Tis die van mij!!!!!!!!

vrijdag 17 juni 2011

Nog maar eens...



...t-shirts?.
Het begint misschien wat afgezaagd te worden. Maar ik heb echt de smaak te pakken om gewone t-shirts wat op te fleuren.
De kids hebben al een aantal gepimpte t-shirts. Nu was het tijd voor manlief en mezelf.

De man had ergens een t-shirt gezien van pacman. Hij vroeg of ik dit ook voor hem kon maken. Ja, dus.

Sarah Kay. Ik vind dat zo'n mooie onschuldige tekeningen.

Deze vlinder heb ik gevonden op google afbeeldingen. In het echt zijn de kleuren veel mooier. Veel feller groen en fucsia. Dit is mijn favoriet.   


























donderdag 16 juni 2011

Een kleedje voor Julie

Ik kan moeilijk kleren blijven maken voor de dochter en zoon. Ik kan nu al niet kiezen wat ze gaan aan doen.
Dus heb ik een kleedje gemaakt voor Julie. Zij is de dochter van de meter en peter van Ilena. En natuurlijk heel goede vrienden van ons.

Ik heb de mama het stofje laten kiezen.
Het is hetzelfde kleedje (mijn allereerste naaiproject) dat ik al eens voor Ilena heb gemaakt.
Ik vind het heel mooi geworden. Op foto vind ik het iets minder ogen. Maar int echt is het heel mooi. Wel nog niet gestreken.









donderdag 9 juni 2011

Eindelijk is hij af

Ik ging een broek maken voor Inias. Manlief vond het niet eerlijk dat ik al zo veel voor Ilena had gemaakt.
Gelijk had hij.
In het tijdschrift "Bizz Kids" had ik een mooie broek gezien.
Maar het ontbrak me aan moed om er aan te beginnen. Ik had de werkbeschrijving al eens gelezen en begreep er echt niets van.
Toch maar begonnen. In het begin ging het redelijk vlot maar op het einde heeft het toch veel gevloek gekost.
Op zich ben ik wel tevreden, zeker voor een eerste keer. Ik heb zakken leren opnaaien, een rits leren inzetten, ...En ik mag niet vergeten te zeggen dat het mij zonder de technische hulp van mamalief nooit zou zijn gelukt!!!!BEDANKT
Ik had wel liever gehad dat de rits iets meer verstopt zat maar ergens onderweg is er iets mis gelopen en geen zin om het los te maken.

Ik had maatje 116 gemaakt. Inias draagt kleren van 122. Dus ik had wat schrik dat het te klein ging zijn. Niets is minder waar. Uiteindelijk heb ik er nog elastiek in moeten zetten.

Gisteren moest hij de broek passen zodat ik foto's kon maken.
Dik tegen zijn goesting heeft hij het dan toch gedaan. "Ik doe ze wel dadelijk uit na de foto". Maar hij heeft er de rest van de avond mee rond gelopen.
En dat is voor mij het grootste compliment!






Ik wilde dat ik mijn foto's zo mooi kan schikken als deze ijverige dame. Weet iemand hoe dat moet?

maandag 6 juni 2011

Bijna...

....kan Ilena alleen stappen. Ze is nu 1 jaar en bijna 2 maanden.

Ik vind het fijn dat ze alleen kan stappen omdat:
- ik ze dan niet meer overal moet naartoe dragen. Het is toch een heel gewicht.
- het weer een mijlpaal is in haar en ons leven.
- en gewoon omdat kleine kindjes zo schattig stappen


Waarom ik er echt niet naar uit kijk dat ze kan stappen
- omdat ze dan overal aan kan waar ze niet aan mag kunnen.
- en ik geen zin heb om alles te verzetten (het is ook niet alleen mijn huis. We wonen bij mijn ouders)
- ik er achter aan moet gaan omdat ze overal aan zit. (maar dat had ik al min of meer gezegd)
- omdat ze veel te snel groot wordt. En het bij 2 kindjes blijft. Het is dus de laatste keer.

Ineens stapt ze rond met het rolkarretje.

En als ze vast zit wordt ze heel boos. Maar je mag haar niet helpen.

donderdag 2 juni 2011

Held op 2 wielen

De (oudere) buurjongens hebben een schans om met hun fiets over te rijden. Natuurlijk wilde Inias een eigen schans.
Ik ben niet zo'n timmerheld. Gelukkig was zijn papa thuis en heeft hij samen met Inias een schans in mekaar getimmerd.



De rest van de namiddag heeft hij heel de tijd rondjes rond het huis gefietst en natuurlijk elke keer over de schans.
En ik moet zeggen: hij deed het schitterend (toch voor iemand van 4j,9mnd).
MIJN HELD OP 2 WIELEN!!!

woensdag 1 juni 2011

Nog t-shirts

Binnenkort moet ik naar een babyborrel. Ik kan daar natuurlijk niet met lege handen naartoe.
Veel inspiratie had ik niet. Toen dacht ik waarom geen t-shirt (van de Hema) met iets leuks op....

2 voor het baby'tje (een jongetje) en natuurlijk ook 1 voor zijn zusje. Een klasgenootje van Inias.


De  foto's zijn niet van beste kwaliteit. Maar het moest vlug vlug gaan.
Ondertussen ben ik ook nog bezig met een broek voor Inias. Maar het lukt niet zo heel goed. Het is een beetje hoog gegrepen. Maar ik hou wel van een uitdaging. Dus ik zet door. En binnenkort hopelijk het resultaat.