Met veel plezier...

ontvang ik de...



Now here are the rules, and what I have to do.
1.Add the award to your blog.
2.Thank the blogger(s) who gave it to you.
3.Mention 7 random things about yourself.
4.List the rules.
5.Award to 15 bloggers.
6.Inform each of the 15 by leaving a comment on their blog.

Ik dank deze award aan http://juffertjeuil.blogspot.com/ en http://pluisje-pluisje.blogspot.com/

Heel fel bedankt. Het doet me veel plezier.

Tja, 7 dingen over mezelf vertellen

1. Ik eigenlijk stiekem graag verder zou gaan in hetgeen ik graag doe. Maar het me aan zelfvertrouwen ontbreekt.
2. Ik graag detective-romans (alla Nora Roberts) lees.
3. Ik graag naar misdaadseries kijk, zoals Silent Witness, Lewis, sherlock holmes,...
4. Ik er naar uit kijk om eindelijk (na 5 jaar bouwen) eens in ons nieuw huis te kunnen wonen. Hopelijk ergens in de grote vakantie.
5. Ik in 2012 14 jaar samen ben met de man van mijn leven. En ondertussen ook 8 jaar getrouwd ben.
6. Ik mijn kindjes (zoon 5jaar, dochter in april 2jaar) ontzettend graag zie.
7. Ik er nog eens naar uit kijk om samen met manlief (zonder kindjes) een paar daagjes er op uit te kunnen trekken.

En dan nog doorgeven. Dit vind ik ook heel moeilijk. Er zijn  zo veel leuke blogs die het verdienen.Het is moeilijk kiezen. Dus ga ik het maar bij een paar blogs houden:

http://karlablogt.blogspot.com/
http://ruimtevisser.blogspot.com/
http://balletoile.blogspot.com/

Broek & rok

Voor Inias nog eens een broek gemaakt volgens dit patroon. Maar deze keer met zakken en op genaaide zakken. Inias heeft niet graag tierlantijntjes. Dus is het een heel sobere broek zonder bias.
Hij zit heel goed (en hij zakt niet af) vind Inias. En dat doet me deugd om te horen.

Een hele tijd geleden had ik samen met mama een lap stof op de kop kunnen tikken. Weliswaar met een foutje in het stof.
Ik zou er een rok van maken voor haar. Maar ik durfde de stap niet zo goed te zetten. Het was tricot!
Toch al mijn moed bij mekaar geraapt. Ik heb toch wel wat gevloekt. Maar dat lag niet zozeer aan de tricot maar omdat ik rekening moest houden met dat foutje. De zoom heb ik frivool gehouden met een speciale tricotsteek. (ik ken dus echt wel niks van die naaitermen)

Patroon: knipmode nr 1 jan 2012 (zonder rits)

En dan nog een kaartje. Ik vind de kleurencombinatie niet zo geslaagd. Maar zo veel hopen stof heb ik niet liggen. Ik doe het met restjes. En niet zo mooi afgewerkt.

Na-apen

Ik zag dit kaartje. En dacht dat moet ik zeker onthouden om ook eens te maken.
Helaas (ja inderdaad helaas) deed er zich iets voor waardoor ik het vlugger gemaakt heb.

het schommelpaardje maakt het persoonlijk.

Duidelijkheid

Al heel fel bedankt voor jullie lieve reacties.

MAAR ik ben misschien niet heel duidelijk geweest. Er is niemand die mijn foto's heeft gebruikt.  Als je bvb een bepaalde zoekopdracht ingeeft bij google afbeeldingen kom je foto's tegen die je op je blog hebt gezet met naam en toenaam. Natuurlijk ook die van andere blogs.
Ik weet wel dat dat zo is. Maar als je dan plots je kind daar ziet staan, begin je toch even te denken over het gegeven internet.
Zoals als je bvb mailt naar iemand over een bepaald onderwerp. Dan zie je in de zijbalk allemaal links die er mee te maken hebben. Privacy!!!!
Maar het is en blijft dat ik het zelf ook leuk vind om blogs te lezen en het is altijd fijn als er een foto bij staat. Dat leest wat leuker en zo lang het allemaal onschuldig blijft is het ok. En je doet er natuurlijk veel inspiratie op.
Ik ben gewoon een piekeraar (over vanalles en nog wat)
Ik hoop niet dat ik jullie nodeloos ongerust heb gemaakt, want dat is nergens voor nodig.

Geschrokken

Noem me naïf, niet meer van deze tijd, onwetend, dom,... of ik ben ze gewoon allemaal.

Laatst was ik iets aan't zoeken op "google afbeeldingen" en kwam ik daar foto's tegen  van mijn kinderen (afkomstig van mijn blog).
Ik weet dat als je iets op het web zet het zijn weg overal vindt. Maar toch was ik geschrokken.
Hoe kon ik mijn onschuldige kinderen (die zelf nog niks te zeggen hebben daarover) zo het Wereld Wijde Web insmijten en ze delen met de hele wereld!!! Terwijl ik mezelf anoniem hou. Zoals zovele medebloggers.
Ja, ik weet dat een blog door iedereen gelezen kan worden. Maar om ze dan op een andere plaats tegen te komen deed me toch even nadenken over de impact van even een blogje te hebben.
Wat gaan mijn kinderen er later van vinden als ze zichzelf tegen komen. Ook al zijn het geen compromitterende foto's.
Ik twijfelde even of ik wel verder zou gaan met mijn blog om de "schade" te beperken. Ook al is het "kwaad" geschied. Of zou er een andere manier zijn, veel anoniemer: geen foto's van de kinderen meer, geen namen meer gebruiken maar afkortingen, foto's met blokjes,....
Of op de gewone weg verder gaan.
Ik weet het niet. Ik ben er nog altijd niet uit.

Maak ik me zorgen om niks of ben ik gewoon flauw.
Hebben jullie er nooit problemen mee?