startpagina

Over mij

Mijn foto
Vrouw van manlief, Steven. Mama van 2 hevige kids. Inias, 5jaar(sept 2006) en Ilena (april 2010). Zus van creatieve broer. Schoonzus van ruimtevisser. Tante van 4 kids. Georganiseerd, lijstmakend,ordelijk,onzeker stresskieken. Creatief met fimo en sinds kort met naaien. Bouwperikelen, kinderen en nog zo veel meer.

dinsdag 10 januari 2012

Geschrokken

Noem me naïf, niet meer van deze tijd, onwetend, dom,... of ik ben ze gewoon allemaal.

Laatst was ik iets aan't zoeken op "google afbeeldingen" en kwam ik daar foto's tegen  van mijn kinderen (afkomstig van mijn blog).
Ik weet dat als je iets op het web zet het zijn weg overal vindt. Maar toch was ik geschrokken.
Hoe kon ik mijn onschuldige kinderen (die zelf nog niks te zeggen hebben daarover) zo het Wereld Wijde Web insmijten en ze delen met de hele wereld!!! Terwijl ik mezelf anoniem hou. Zoals zovele medebloggers.
Ja, ik weet dat een blog door iedereen gelezen kan worden. Maar om ze dan op een andere plaats tegen te komen deed me toch even nadenken over de impact van even een blogje te hebben.
Wat gaan mijn kinderen er later van vinden als ze zichzelf tegen komen. Ook al zijn het geen compromitterende foto's.
Ik twijfelde even of ik wel verder zou gaan met mijn blog om de "schade" te beperken. Ook al is het "kwaad" geschied. Of zou er een andere manier zijn, veel anoniemer: geen foto's van de kinderen meer, geen namen meer gebruiken maar afkortingen, foto's met blokjes,....
Of op de gewone weg verder gaan.
Ik weet het niet. Ik ben er nog altijd niet uit.

Maak ik me zorgen om niks of ben ik gewoon flauw.
Hebben jullie er nooit problemen mee?

4 opmerkingen:

  1. Hoi hoi,
    Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Helaas werkt dat wel zo. Wat je op je blog schrijft of laat zien kan je overal op het www tegenkomen. En eenmaal erop, is meestal niet meer eraf. Ik heb daar ook lang over nagedacht. Maar omdat ik alleen rekening met mezelf hoef te houden, heb ik het daar niet zo moeilijk mee. Op straat komen mensen me ook tegen, dus op een foto op het internet misschien ook wel. Waar ik wel altijd mee oplet zijn zeer uitgesproken meningen. Omdat een mening of standpunt altijd nog kan veranderen is het niet iets wat ik 'vast' wil leggen.
    De foto's die je tegenkwam. Leiden die terug naar je eigen blog, of had iemand anders ze ergens voor gebruikt? Dat lijkt me namelijk helemaal geen fijne gedachte. Dit zou je kunnen voorkomen door je foto's te watermerken, dan zijn ze in ieder geval minder aantrekkelijk voor anderen om te gebruiken (al vraag ik me af waar andere foto's van je kinderen voor zouden gebruiken,haha). Nouja; hoop dat je iets hebt aan mijn reactie. Elke keuze die je maakt is begrijpelijk! het moet voor jou goed voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh bah wat naar!! En weet je ook wie die foto's 'gepikt' heeft dan? Ik probeer mijn kinderen altijd onherkenbaar op de foto te zetten. Hoewel ook die grens soms moeilijk te bepalen is, wat is onherkenbaar genoeg?
    Succes in ieder geval, erg rot dit!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat is verre van fijn. Inderdaad een reden om er eens goed over na te denken. Ik snap gewoon niet wat iemand met foto's van iemand anders moet. Ik ga er hier zelf ook eens over nadenken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Inderdaad, dat is schrikken ... ik heb grote kinderen (19 en 15), mijn zoon van 19 zou het niet apprecieren moest ik een foto van hem op mijn blog zetten, op die leefijd verbieden ze het je gewoon (begrijp het niet verkeerd: 't is een vriendelijke gast hoor). 't Is natuurlijk niet alleen via de blog, er is ook facebook, clubfoto's, enz. Foto's geraken onvermijdelijk op het web hoor, de tijd van tegenwoordig hou je dat niet meer tegen ;-)
    Ps: leuke blog heb je ;-)

    BeantwoordenVerwijderen