Ja, het is misschien niet mooi. Maar ik heb het over zoonlief, Inias.
Soms is hij echt een nagel (of meerdere) aan mijn doodskist, zou ik hem achter het behang kunnen plakken, haalt hij het bloed onder mijn nagels vandaan, ..... en als er nog meer zo'n spreekwoorden bestaan. Ze zijn op hem allemaal van toepassing.
MAAR van de andere kant doet hij dingen waarvan ik zo'n week gevoel krijg. Waardoor ik weer weet dat ik hem zo enorm graag zie (wat dat is soms moeilijk als hij weer voldoet aan 1 van de bovenvermelde spreuken).
-hij maakt zijn eigen bed op;
-hij maakt zelfs ons bed op of helpt mij;
-hij dekt de tafel;
-hij maakt de vuilbakken leeg;
-hij ruimt zijn speelgoed op (terwijl ik zoiets heb van laat nog maar even liggen);
-.... en nog zo veel andere zaken die hij doet zonder dat ik er moet achter vragen (of zagen). En zelfs dingen waarvan ik denk welk kind van 4 (ok, hij is bijna 5) doet dat.
Amai, hij helpt al flink mee! En ik denk dat elk kind wel eens kuren heeft... In ieder geval die van ons toch ook!
BeantwoordenVerwijderen