startpagina

Over mij

Mijn foto
Vrouw van manlief, Steven. Mama van 2 hevige kids. Inias, 5jaar(sept 2006) en Ilena (april 2010). Zus van creatieve broer. Schoonzus van ruimtevisser. Tante van 4 kids. Georganiseerd, lijstmakend,ordelijk,onzeker stresskieken. Creatief met fimo en sinds kort met naaien. Bouwperikelen, kinderen en nog zo veel meer.

zondag 22 januari 2012

Na-apen

Ik zag dit kaartje. En dacht dat moet ik zeker onthouden om ook eens te maken.
Helaas (ja inderdaad helaas) deed er zich iets voor waardoor ik het vlugger gemaakt heb.

het schommelpaardje maakt het persoonlijk.

woensdag 11 januari 2012

Duidelijkheid

Al heel fel bedankt voor jullie lieve reacties.

MAAR ik ben misschien niet heel duidelijk geweest. Er is niemand die mijn foto's heeft gebruikt.  Als je bvb een bepaalde zoekopdracht ingeeft bij google afbeeldingen kom je foto's tegen die je op je blog hebt gezet met naam en toenaam. Natuurlijk ook die van andere blogs.
Ik weet wel dat dat zo is. Maar als je dan plots je kind daar ziet staan, begin je toch even te denken over het gegeven internet.
Zoals als je bvb mailt naar iemand over een bepaald onderwerp. Dan zie je in de zijbalk allemaal links die er mee te maken hebben. Privacy!!!!
Maar het is en blijft dat ik het zelf ook leuk vind om blogs te lezen en het is altijd fijn als er een foto bij staat. Dat leest wat leuker en zo lang het allemaal onschuldig blijft is het ok. En je doet er natuurlijk veel inspiratie op.
Ik ben gewoon een piekeraar (over vanalles en nog wat)
Ik hoop niet dat ik jullie nodeloos ongerust heb gemaakt, want dat is nergens voor nodig.

dinsdag 10 januari 2012

Geschrokken

Noem me naïf, niet meer van deze tijd, onwetend, dom,... of ik ben ze gewoon allemaal.

Laatst was ik iets aan't zoeken op "google afbeeldingen" en kwam ik daar foto's tegen  van mijn kinderen (afkomstig van mijn blog).
Ik weet dat als je iets op het web zet het zijn weg overal vindt. Maar toch was ik geschrokken.
Hoe kon ik mijn onschuldige kinderen (die zelf nog niks te zeggen hebben daarover) zo het Wereld Wijde Web insmijten en ze delen met de hele wereld!!! Terwijl ik mezelf anoniem hou. Zoals zovele medebloggers.
Ja, ik weet dat een blog door iedereen gelezen kan worden. Maar om ze dan op een andere plaats tegen te komen deed me toch even nadenken over de impact van even een blogje te hebben.
Wat gaan mijn kinderen er later van vinden als ze zichzelf tegen komen. Ook al zijn het geen compromitterende foto's.
Ik twijfelde even of ik wel verder zou gaan met mijn blog om de "schade" te beperken. Ook al is het "kwaad" geschied. Of zou er een andere manier zijn, veel anoniemer: geen foto's van de kinderen meer, geen namen meer gebruiken maar afkortingen, foto's met blokjes,....
Of op de gewone weg verder gaan.
Ik weet het niet. Ik ben er nog altijd niet uit.

Maak ik me zorgen om niks of ben ik gewoon flauw.
Hebben jullie er nooit problemen mee?